صدا کن مرا

                                صدای تو خوب است

صدای تو سبزینهء آن گیاه عجیبی است

                که در انتهای صمیمیت حزن می روید

در ابعاد این عصر خاموش

من ازطعم تصنیف درمتن ادراک یک کوچه تنهاترم          

بیا تا برایت بگویم چه اندازه تنهائی من بزرگ است


  و تنهائی من شبیخون حجم ترا پیش بینی نمی کرد

         و خاصیت عشق این است

نظرات 5 + ارسال نظر
عاشق دوشنبه 19 اردیبهشت‌ماه سال 1384 ساعت 12:02 ق.ظ

سلام
شعر زیبایی بود
ممنون
( شماره کفش رو فراموش نکنی! )

کیمیانت دوشنبه 19 اردیبهشت‌ماه سال 1384 ساعت 03:25 ب.ظ http://kimiyanet.blogsky.com

دوست گرامی : با تشکر از وبلاگ خوبت .
اگر به کارت اینترنت احتیاج داشتی یک سری هم به ما بزن !

لذت اتصال پرسرعت56K، ارزان، بدون اشغال ، بدون فیلتر و با پشتیبانی 24 ساعته را احساس کنید.

آرش دوشنبه 19 اردیبهشت‌ماه سال 1384 ساعت 03:26 ب.ظ http://bb-del.blogsky.com

سلام!
چه شعر قشنگی! مرسی!
چند تا از پستاتو خوندم و خیلی از خوندن دستنوشه هات لذت بردم!
پشت تموم تنهایی هامون انتظار و پشت تموم انتظارهامون، آرزو هامون همیشه لحظه شماری می کنند...
پایدار باشی!

شهرام دوشنبه 19 اردیبهشت‌ماه سال 1384 ساعت 04:48 ب.ظ http://ovo.blogsky.com

تمام کلبه غزلپوش می وشد که مرو
و باغ ایینه اغوش میشود که مرو
دریچه تا کمر کوچه میرود کخه بمان
دهان پنجرذه چاووش میشود که مرو
برقرار باشید ..

دامون چهارشنبه 21 اردیبهشت‌ماه سال 1384 ساعت 01:07 ب.ظ http://www.iranmehr.blogsky.com

زیبا بود .
موفق باشی.
برای اینکه تنها نباشی به ما هم سر بزن.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد