دلم برات تنگ شده جونم میخوام ببینمت نمیتونم
بین ما دیوارهای سنگی فا صله یه عمره میدونم
بغض ترا نه مو شکستم میخوام بگم عا شقت هستم
تو بین نا باوری شب خا لی گذاشتی هردودستم
تو بودی تمام هستی و مستی وراستی وتمام قصۀ من
تو بودی سنگ صبورم و صدای دورم و لبهای بستۀ من
نغمۀ خاطرنوازمرغ شب کاروان ماه را همراه بود
نیمه شبها آسمان را عالمی است آه اگر این آسمان بی ماه بود
خوشتر از شبهای مهتاب عالمی دیگر کجا دارد خدا
عالم عشق و امید و آرزوست عالم تنهائی و اندیشه ها
در فضائی روشن و بی انتها راه، سوی آسمانها باز بود
چشمۀ نور و صفای ماهتاب روح من دیوانۀ پرواز بود
اشک حسرت چهره ام را می گداخت دیگر از غم طاقت و تابم نبود
زانکه در این کوره راه زندگی آسمانم بود و مهتابم نبود
پردۀ جانکاه ظلمت را بسوز ای دل من شعلۀ آهت کجاست
جانم از این تیرگی بر لب رسید آسمان عمر من ماهت کجاست
امشب ز پشت ابرها بیرون نیامد ماه
بشکن قرق را ماه من بیرون بیا امشب
تو کیستی که من اینگونه بی تو بی تابم
شب از هجوم خیالت نمی برد خوابم
تو چیستی که من از موج هر تبسم تو
بسان قایق سرگشته روی گردابم
بارها خواسته ام در وصفت چیزی بگویم
اما زبانم یاری نمی کند
مهربانی که در تو دیده ام و صداقتی
که در چشمانت موج می زند هیچ کجا سراغ ندارم
هیچ آینه ای تو را آنگونه که هستی نشان نمی دهد
فقط من می دانم تو کیستی
و همین کافیست برای یک عمر با تو بودن